Thursday, July 19, 2007

...

Heeey,

Heb eigenlijk niks te vertellen...ik maak niks meer mee...hahaha. Ben gewoon een geboren entertainer..:

Hier valt dus niks meer te lezen:-), dus kan je misschien best eens even op deze website gaan kijken.
http://www.robinvissenaekens.be/

Grtzz.... Miss Ya All!!

Sunday, June 17, 2007

Deel 4


15 Mei

We gingen op een uur tijd een hele show in mekaar steken ”Magic Light Show” :-). Tjonge tjonge...
Dus, ik zal het even uitleggen…het concept: het was pikdonker in de zaal en on stage brandde er enkel blacklight. Wij Hadden allemaal zo’n spannend zwart pakje aan met zwart masker. Niemand die ons kon zien. We hadden dan voorwerpen vast die oplichtte door de blacklight. De bedoeling was dus dat je enkel die voorwerpen zag bewegen en voor de rest niks. DUS NIET! Haha…
Tijdens de show liep iedereen binnen en buiten(deur open, deur dicht, deur open...) met als gevolg…lichtinval…met als gevolg da je ons dus kei hard zag lopen op da podium:-). Heel het concept dus al naar de kloten. En dan…ik moest voor een bepaalde scene een krab zijn. Dus ik liep daar op men handen en voeten in een krabpak da podium op en ik moest na het liedje rustig achterwaarts backstage verdwijnen….jonge jonge….Tijdens de repetities ging da allemaal wel hé in een zaal vol licht, maar toen in den pikke donkere... Ik kon mij dus niet meer oriënteren en ik zag ook al gene steek door da pak van die krab. Dus ik liep achterwaarts op men handen en voeten naar achteren(dacht ik) en ik bots tegen de muur. Dus ik dacht, ik moet iets meer naar rechts, boenk weer tegen de muur. Ik weer iets opgeschoven, boenk weer tegen de muur. Ik begon al te zweten natuurlijk”waar is hier die uitgang” en uiteindelijk was ik zover opgeschoven dat ik in plaats van achteraan op het podium, dus helemaal van voor stond en bijna van het podium viel. Ik schrik daar en mijn eerste reactie was: Ik sta hier recht en zoek die uitgang hier he” Ja, niemand die ooit al een rechtstaande krab gezien had natuurlijk. Dus ik liep daar naar achteren met men handen nog eens gestrekt naar boven ook nog, als een echte dramaqueen…:-)

En dan volgende scene…
We moesten met 4 het podium op en een gezicht vormen. Met zo van die grote ogen ,neus en mond. Ik moest het rechter oog vasthouden. Dus we kwamen op en moesten wat bewegingen maken op de muziek. Dan moet je weten dat iedereen heel de show al de slappe lach had, zowel backstage als on stage, omdat de show echt suckte en alles fout liep. Dus wij bewegen met die ogen enzo... Zegt Mijn chef...Sidney je masker! Had ik dus al bijna heel de scene met men masker op m’n hoofd op da podium gestaan ipv voor m’n gezicht. Stond ik daar met de slappe lach op da podium niets vermoedend...tralalala...:-)

Monday, May 21, 2007

deel 3

Woensdag 9 mei
Jeej, heb weer een stoot meegemaakt:-). Elke dag om 20u30 is er een minidisco voor de kleinste. Dan doen we 3 liedjes, een klein spelletje, nog eens 2 liedjes en daarna komt smiley. Smiley is de mascotte van Iberostar. Een groot hondenpak waar elke avond iemand moet inkruipen en dat al in geen weken meer gewassen is volgens mij. Stinken dat da hoofd van da beest doet. Soit,…
het was mij niet helemaal duidelijk wie smiley moest zijn die avond, dus ik vraag voor we beginnen “wie is smiley?” “Ja doe jij maar Sidney” “ok, is goed.”. Zie je het al aankomen……..? haha.
Dus de minidisco loopt op z’n einde en er wordt aangekondigd dat de kinderen heel hard moeten roepen op Smiley, want die slaapt en anders komt die ni. Dus iedereen zit daar kei hard te brullen“SMILEEEYYYY!!!!!” En ik sta daar dus als een gek mee te dansen voor het podium met de kinderen…geen smiley te zien natuurlijk.Oeps!!! Och och och….ik rennen naar de backstage om die stinkende hond aan te trekken, moesten ze natuurlijk wat improviseren om de show wat te rekken…hahaha

Dan…Gister 15 mei moesten we de eerste grote show doen ’s avonds “Grease” Ik moest natuurlijk weer veel playback leren enzo…maar da ging eigenlijk allemaal perfect.
Maar dan da omkleden. De eerste paar liedjes moesten we steeds hetzelfde aan…heel gemakkelijk dus. Maar dan moest ik op een gegeven moment tijdens “Hopelessly devoted to you” 2 kostuums over elkaar aantrekken, want had na dit nummer een playback alleen “Beauty school dropout” en daarna een dans” the hop” waar ik iets anders aan moest. Dus in theorie kon ik gewoon na m’n playback snel backstage het witte kostuum dat ik aanhad voor “Beauty school dropout” snel uittrekken en had ik het volgende kostuum direkt aan….
Dus “Hopelessly devoted to you” was bezig. Ik snel die 2 kostuums aangetrokken(maar dan moet je ook weten dat al de kostuums die wij gebruiken 10 maten te groot zijn voor mij he), het liedje was gedaan, ik moest on stage….vond ik mijn riem ni……neeeee kut….ik als een kieke zonder kop in die kleedkamer “waar is m’n riem! waar is m’n riem!) De intro van mijn nummer was ondertussen al begonnen…ik dus zonder riem op da podium. Ik heel da nummer aan m’n broek getrokken zodat die ni zou afzakken.
En dan...da nummer was gedaan en ik super snel backstage om da witte kostuum uit te trekken. Was da volgende nummer al direkt begonnen natuurlijk. M’n riem was ondertussen terecht. Iedereen stond al op het podium behalve ik natuurlijk. Ik stond nog te sukkelen met die riem en da veel te grote hemd dat ik in men broek moest steken. Ik hoorde aan de muziek dat het bijna aan mij was, dus ik moest gewoon da podium op rennen klaar of ni. Dus ik kom daar da podium opgerend half aangelkeed(man man man). Da hemd half uit m’n broek en dan een gilet’ke da ik verkeerd had geknoopt. Je weet wel, zo het eerste knoopje vastgeknoopt aan het tweede knoopje aan de andere kant. Dus da ding hing zo helemaal scheef. Hahaha. Het publiek moest natuurlijk kei hard lachen… Typisch Sidney zeker!?

Sunday, May 6, 2007

De kleine jongen op/in het grote Crete, deel 2


Zondag 6 mei



…2 weken opleiding gehad, zo zwaar amai. Ik heb er een koortslip aan overgehouden en er *gdvrdmm* 2 weken mee rondgelopen:).
Wat de job juist inhoudt…wel…. Opstaan om 8u… 15 a 16u per dag werken en 7 a 8u op een nacht slapen…Ik kan je verzekeren, dat is hard! En daarbij komt nog eens dat ik in de miniclub sta. Dat wil zeggen:” kinderen vanaf 4 tot en met 12 jaar entertainen in het frans, engels, nederlands, pools, duits, enz… Een makkie dus!”


Maar ik weet waar ik het voor doe….zonen goede entertainer proberen te zijn dat ik zonen goede indruk achterlaat bij de kinderen dat als ze naar huis gaan beginnen te blijten, omdat ik…jawel… zone leuke entertainer ben en ze mij kei hard zullen missen….echt da geeft je voldoening! Nee effe serieus…gister had ik zo een gezin met 2 kinderen en ze namen afscheid met tranen in de ogen. Ik was er echt van aangedaan. Langs de ene kant wel erg, maar langs de andere kant toch ook weer een schouderklopje voor mezelf, want ik heb m’n job goed gedaan:-).



Vandaag op men eentje een dag vrij en ben wat gaan eten in men stamrestaurant hier in Rethymon. Bij zo een koppel waar de vrouw meer snorharen heeft als de vent. Haha, maar wel heel vriendelijk.


Na het eten moest ik naart wc(number 2)… stuurt ze mij daar naar zo’n kei marginale, vuile wc, van 1m² en dacht bij mezelf…zou ik nu naar die propere wc, die niet op slot kan, in da internet cafe gaan(want moest toch sowieso men mail checken en msnen enzo) waar ik vorige keer geweest was of doe ik het hier in da marginaal kotje dat wel op slot kan(wc had ook geen bril by the way). Ik heb gekozen voor het laatste!:-) woehoe!!



En nu zit ik hier al een hele middag op het internet en heb eigenlijk zo niks gedaan…kent ge da?! Ik ben er weer eens mee weg…



Bye bye!!!


Wednesday, April 25, 2007

Hey



Het is nu dinsdag 17 april en vind nu voor het eerst de tijd om aan men dagboek te beginnen.

Thuis vertrokken om 3u en aangekomen op het vliegveld tussen 3u en 4u. Daar begon het al… Waar ik voor vreesde gebeurde:) Ik zat er met mijn gewicht van mijn koffers 15 Kg over. Eigenlijk had ik gedacht dat ik er 30 Kg ging overzitten, maar dat viel dus nog mee… Maar toch, zo ineens €80 moeten bijbetalen is niet echt een geschenk. Had ik al een paar bussen zonnecreme van kunnen kopen :).
Net een paar regels geschreven en nu alweer stoppen. Ik zit hier op een tarrasje en er is net wat volk binnengevallen en zit niet meer op m’n gemak. Tot…

Hier ben ik weer:). Het is nu 21 april, 18u en vind eindelijk weer even de tijd om wat verder te schrijven aan men dagboekje.
Dus we gaan verder met….”Ik was op de luchthaven, ik heb F.ck.ng €80 moeten bijbetalen…” en….Ineens uit het niets verscheen daar, jawel….Tony. haha Echt dat was een super leuke verrassing. Had ik echt niet verwacht. Zo vroeg moeten opstaan speciaal om mij nog even uit te zwaaien :) Dan afscheid genomen van iedereen… voor sommige wat moeilijker dan voor anderen…hé Dumba;-)
Dan…aangekomen aan de douane…wie begint er daar weer spontaan te piepen als hem onder da machien ging…Xavier natuurlijk!:-) Nog een half uur(;-)) moeten wachten tot ze hem helemaal gecontroleerd hadden. Uiteindelijk nadat ze die 5Kg coke in beslag genomen hadden mochten we dan toch passeren:) Nog even gepasseerd bij de duty-shops. Wou daar bijna Prada parfum meenemen, maar ik mocht ni van Xavier, want hij vond da da stonk:). Anyway…ik moet weer gaan. Tot…de volgende keer maar weer...